Gaman í vinnunni

Ég var í sakleysi mínu í síðustu viku að tala í símann í vinnunni, þegar mest pirrandi vinnufélagi í heimi fór að kasta litlum pappírskúlum í mig.

Ég er ekki kallaður þráðurinn fyrir ekki neitt. 

 

 Í kjölfarið var ég færður í aðra deild til að fá frið fyrir eineltinu.  Prentarinn þar er hálfónýtur.  Í gær þurfti ég að senda mikilvægt skjal frá mér sem allra fyrst. Prentarinn stríddi mér eins og vanalega, en ég dó ekki ráðalaus og reddaði málunum......hélt ég.......ég vildi að snúran hefði verið aðeins lengri.

 

 

Í dag vantar mig vantar vinnu